Socjalizacja

Sara

Mam znowu pytanko trym razem w sprawie socjalizacji jamnika ( acz moja jamnikiem nie jest, podkreślam ). Próbowałam zrobić z mojej suki psa przyjaznego otoczeniu a mam bojaźliwego szczekacza. Boi się dorosłych obcych mężczyzn, dużych psów i nawet nieznanych małych. Z tym że te duże obszczekuje. Ma już prawie 11 miesięcy i chociaż od szczeniątka była prowadzaona do dużych psów nie umiem zmienic jej stosunku do nich. Nie umie podchodzić do psów " na luzie" zawsze jest to z podkulonym ogonem i jeśli pies wykonuje gwałtowne ruchy następuje seria histerycznych kłapnięć w powietrze. Nie możemy spokojnie na ulicy przejść obok innego psa bo jest wielka panika, ucieka jak najdalej od tych strasznych dużych potworów. A mnie ręce opadają i nie wiem co mam robić. Nie martwi mnie jej stosunek do szczeniaków bo z tym sobie radzi. Nie pozwoli szczeniakowi wejść sobie na głowę, jest cierpliwa i jeśli akurat ja czegoś od niej nie chcę to pięknie się bawi. Ostatnio młoda 5 miesięczna astka została przez nią bez strachu przywitana i od razu zachęcona do zabawy, a była 3 razy od Figi wyższa. Nie wiem o co tu chodzi. Czy jest mozliwe żeby problem się załagodził w miarę dorastania młodej ? Bo niedługo to będzie dorosła suka.

Czy ktos z Was ma podobne problemy ? Jak radziliście sobie ze strachliwością waszych jamników ?

Viz

Ja tego problemu nie mam, toteż średnio się orientuje...
Miałam za to problem z Teddym, dotyczacy nie bojaźliwości, a nadmiernej odwagi. Do każdego psa podbiega z ogonem ju góry, jak antena, obwachiwal sie, ale sibie nie dal. Jak jakis chcial "niegodny" tego czynu, od razu wark. Co oczywiscie nie raz konczylo sie klotnia. Do domu nie chce wpuszczac obcych, choc teraz juz jest o niebo lepiej, odkad kazdemu znajomemu wreczam szyneczke, zeby mu dali na dzien dobry Wink

.
Ale dominant z niego jest. Na szzescie bardzo usluchany, totez jedno "do mnie" i pies odrywa sie Wink

Potrafi sie kumplowac jedynie z psami, ktore mu ulegną.

lena

Moj jamnior poprostu rzuca się na większe psy. Absolutrnie się nie boi. Nie wiem czy coś jest w stanie go przestraszyć

SuperGosia

Dobrze trafilas - u mojego psa wystepowaly rowniez problemy wynikajace z nieodpowiedniej socjalizacji w wieku szczeniecym. Wprawdzie nie reagowal agresja na psy, ale bal sie praktycznie wszystkich miejskich odglosow no i do ludzi podchodzil z duuuuzym dystansem.
Socjalizacja u nas przebiegala bardzo powoli, stopniowo. Po pierwsze zapraszalam do domu duzo znajomych, by pies przekonal sie, ze nie wszyscy ludzie sa straszni Wink

Zabieralam go tez do pracy, fryzjera, banku, etc. Duzo spacerowalismy po parku, ulicy, bylismy nawet 2x na dworcu. Do tego przerobilismy autobus i najstraszniejszego potwora - tramwaj. Obecnie "olewa" obcych ludzi, w tym mezczyzn. Do kobiet podchodzi bardziej sympatycznie (nie zeby od razu dal sie glaskac, ale nie reaguje strachem). Odnosnie odglosow miejskich, takze sie do nich przyzwyczail.
Jesli pies reaguje strachem i agresja na inne psy proponuje sie zaprzyjaznic i poumawiac na spacery z kims, kto posiada przyjaznego psa doroslego. Najpierw, niech Twoj psiak sie przekona do nowego kumpla, a potem - jak podpatrzy, ze nowy przyjaciel nie boi sie innych psow - byc moze zacznie brac z niego przyklad.

Magda16

Misia boi się tylko na spacerze dużych psów jak zorientuje się że jest jakiś mały albo co lepsze mniejszy od niej to szczeka, szale ... i się popisuje Wink

Większych boi się ale bez przesady jak jest na swoim podwórku to obszcekuje co się da najczęsciej wsyzstkie psy... małe dzieci i hmmm staruszków chodzących o lasce.. (dziwne upodobania... na resztę nie zwraca uwagi)

SuperGosia

NIKA 17

NIKA 17

Viz

Mój Lupuś przez pierwsze dwa tygodnie bał się niemal wszskiego, ale wiedziałam, ze tak będzie. Żył na wsi, więc samochody, rowery czy nawet wysokie krawezniki wprawialy go w strach. Psy tez. Chodzilam wiec znim na dlugie spacery, w socjalizajci pomagal mi sstarszy standard. Potem zaczelam chodzic do parku (500 m od mojego domu), gdzie odbywają się codziennie spotkania dogomaniaków i mimo, iż lupek na początku bał się psów, to po tygodniu czy dwóch z chęcia leciał do parku, a teraz? Kochan wszystkich i wszystko Wink

SuperGosia

Sara

NIKA 17

NIKA 17

Viz

Moje na szczescie nie podlatuja do kazdego. Do psów, ale do ludzi nie.
Z Lupem mam problem typu "nadmierie przyjazny", ale już zaczyna łapać, że nie każdy pies jest tak samo cudownym kompanem jak jego najbliższi przyjaciele. I nie można się za bardzo spoufalać.